بــــــی  تــــــو  نتوان  و چه توان .........................             

تقدیم به شما............

بر مزار خویش نشسته ام ....                                       و می گریم بر روزهایی که بر من گذشته است                                      به یاد می آورم روزی را که ماندم زیر باران تنها                                            هم نوا شدم با ابر                                         همراه با آذرخش سوختم و باریدم                                          و آنروز را که                                           یخ زدم در سایه آفتاب سوزان                                                   و...                                           گذراندم بهار را به خزان                                         و سپری شد تابستان به سردی زمستان                                           آری                                          این چنین گذشت روزگارم به سیاهی.............................                                                                                                                     رواق منظر چشم من آشیانه توستبه لطف خال و خط از عارفان ربودی دلدلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش بادعلاج ضعف دل ما به لب حوالت کنبه تن مقصرم از دولت ملازمتتمن آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخیتو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کارچه جای من که بلغزد سپهر شعبده بازسرود مجلست اکنون فلک به رقص آرد    کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست  لطیفه​های عجب زیر دام و دانه توست  که در چمن همه گلبانگ عاشقانه توست  که این مفرح یاقوت در خزانه توست  ولی خلاصه جان خاک آستانه توست  در خزانه به مهر تو و نشانه توست  که توسنی چو فلک رام تازیانه توست  از این حیل که در انبانه بهانه توست  که شعر حافظ شیرین سخن ترانه توست                                                                                            هنوز هم نمی دانم تقصیر از من است یا ازجبر زمانه و یا ...                                    gole_rosz